Divine Mercy Baby’s Home, het vervolg

Een aantal weken geleden vertelde Anneloes een aangrijpend verhaal op Voys.nl. Op dat moment zat ze al een tijdje in Mbarara, Uganda, waar ze haar best deed om liefde en structuur in een weeshuis voor baby’s te brengen. Haar verhaal over de vergeten, verwaarloosde en afgestoten kinderen aldaar, maakte veel los bij de collega’s van Voys. En daarom besloten we dit persoonlijke en open verhaal van Anneloes te ondersteunen, door een bijdrage te leveren aan het project Divine Mercy Baby’s Home. Inmiddels is Anneloes een paar weken terug in Nederland en vertelt ze wat ze daar heeft meegemaakt.

Ontwikkelingswerk in Uganda

Door Anneloes Stoetman

Sinds het begin van deze maand zijn mijn moeder en ik weer in Nederland. De tijd die we hebben doorgebracht in Uganda was een fantastische ervaring, alhoewel het af en toe emotioneel erg zwaar was. Desondanks hebben we heel bijzondere dingen meegemaakt.

Kansen

Het is moeilijk om over te brengen hoe het in Uganda is; dat kun je enkel ervaren. Sommigen van ons (Nederlanders en andere westerlingen) mogen dan niet veel geld hebben; wel zijn wij rijk in de vorm van kansen. Of je ze nu aangrijpt of niet. De kansen die wij hier in Nederland hebben, hebben de mensen en kinderen in Uganda niet.

Inzamelactie

Voordat ik uit Nederland vertrok heb ik bijna €3.000,- ingezameld (waarvan €500,- van Voys!!). En dat, terwijl mijn doel €1.200,- voor een wasmachine was. Die wasmachine is er dan ook gekomen. En omdat we zoveel meer hadden ingezameld, hebben we gekeken naar andere essentiële zaken. Zo hebben we ervoor gezorgd dat de elektriciteit voor een jaar betaald wordt, evenals het water. Bovendien brachten wij iedere dag bananen, luiers en wasmiddel en hebben we meerdere hydrofiele luiers per kind kunnen regelen (zodat ze het ook redden als wij geen luiers meer brengen). Daarnaast kan er, dankzij de donaties, een extra verzorger voor een jaar in dienst blijven. Ook hebben we de kinderen allemaal hun eigen bordje, lepeltje en bekertje gegeven (in plaats van tien kinderen per item).

Daarnaast hebben wij de afgelopen maand dagelijks twee schoonmaaksters ingehuurd en van de benodigde schoonmaakattributen en -middelen voorzien. Het weeshuis ruikt inmiddels heel anders en je hoeft niet meer naar buiten te vluchten vanwege de stank. Dit komt ook omdat de kinderen nu luiers dragen. Ondanks alle verbeteringen is er nog heel veel werk aan de winkel, wat logischerwijs geld kost. Een geruststelling: er blijft geen geld aan de strijkstok hangen.

Weeskinderen

Als je in het weeshuis werkt, hoor je de meest verschrikkelijke verhalen over hoe de kinderen in dit weeshuis terecht zijn gekomen (de enige in een straal van vijf uur rijden). Abortus is verboden in Uganda, waardoor vrouwen zichzelf aborteren en hun baby’s levend begraven. Andere kindjes worden gevonden tussen het vuilnis. Sommige baby’s zijn nog maar zes maanden oud en wegen niet meer dan een kilo, als ze hier door de politie worden binnengebracht.

Educatie

Ik kan mijn tijd in Uganda dan ook onmogelijk achter mij laten. Daarom ga ik zowel een educatie- als een adoptieprogramma opzetten voor het weeshuis. Een educatieprogramma voor de grotere kinderen, omdat er simpelweg geen geld is voor deze kinderen om ze naar een school te sturen. Ik wil dit realiseren door PABO-studenten uit Nederland een afstudeeropdracht aan te bieden in Mbarara. Zij krijgen de opdracht om een Engels lesprogramma te schrijven en te implementeren in het weeshuis. De studenten mogen bij mij in Mbarara wonen en ik begeleid ze daar uiteraard bij.

Adoptie

Naast een educatieprogramma wil ik een adoptieprogramma voor de jongere kinderen opzetten. Hier heb ik al het nodige voor ondernomen, door met advocaten en de foundation waar het weeshuis onder valt te praten, contracten op te stellen, etc. De mensen van het weeshuis staan open voor adoptie van de kinderen, maar hebben het zo druk met andere projecten binnen de foundation, dat ze simpelweg handen te kort hebben voor dit soort initiatieven. Zij zien ook in dat de kinderen uit het weeshuis geen enkel ander vooruitzicht hebben dan een leven op straat. Het is fantastisch dat de kinderen onderdak en voedsel krijgen in het weeshuis, maar meer dan overleven doen ze hier niet. En zeg nu zelf, alle kinderen verdienen toch een kans op een toekomst, met ouders die onvoorwaardelijk van ze houden?

Terug naar Mbarara

In de tweede helft van 2014 ga ik voor langere tijd terug naar Mbarara. Ik kijk er nu al naar uit! Gelukkig heb ik in Mbarara veel mensen ontmoet en weten te enthousiasmeren voor dit project. Zij zullen het weeshuis dan ook dagelijks bezoeken en ondersteunen zolang ik er niet ben. En natuurlijk kun je het project nog steeds steunen door middel van een donatie. Totdat stichting Divine Mercy Baby’s Home een feit is, zijn de giften welkom op NL47ABNA0492940037 t.n.v. Anneloes Stoetman en o.v.v. Divine Mercy Baby’s Home.