Hé CEO, ga eens vertrouwen verdienen

auteursafbeelding
Mark Vletter
5 januari 2021 Clock 2 min
Image placeholder

Lees je onze verhalen graag? Meld je dan nu aan voor Marks nieuwsbrief vol verhalen die jou en je onderneming helpen groeien. 

“Volgehangen met goede doelen: CEO zoekt een schouderklopje” was de kop van het artikel in het Financieele Dagblad. Drie pagina’s lang over de rol van het bedrijfsleven, de samenleving en de overheid. Gescheiden over die drie assen. Bedrijfsleven, samenleving en overheid. Alsof ze los van elkaar stonden.

Een quote uit het artikel:

“In vrijwel elke bestuurskamer wordt geklaagd over het gebrek aan begrip. Over het Rupsje Nooitgenoeg in de samenleving”.

Boos werd ik ervan. Echt boos.

Aan het woord kwamen onder andere VolkerWessels, ja die van de bouwfraude, ja die van de laagste zijn in de aanbesteding wetend dat ieder meerwerk – en dat gaat heel veel zijn – voor de hoofdprijs verkocht gaat worden. Eén van de andere spelers was Unilever. Inderdaad die van de dividendbelasting.

Beursgenoteerde bedrijven met één doel: winst voor de aandeelhouder. Ook Shell werd nog genoemd. Daar begin ik – zeker als Groninger – maar even niet over.

 

ABN AMRO maakte het op 31 december 2020 ook bont met hun reclame voor hun stichting. Een stichting die afgerond 2,5 miljoen euro aan goede doelen heeft uitgegeven met ongeveer 0,5 miljoen euro aan kosten voor beheer en administratie. Het is 0,13% van de netto winst van het concern.

Ter vergelijking; de gemiddelde Nederlander geeft zo’n 1% van zijn netto inkomen uit aan goede doelen. Het bruto inkomen – de omzet – van ABN AMRO bedraagt overigens 7,9 miljard euro.

Het bedrijfsleven, de samenleving en de overheid. Verdeeld over drie gescheiden assen. Daar zit het probleem. Op de één of andere manier heeft dat bedrijfsleven namelijk bedacht dat kapitalisme je een vrijbrief geeft om je buiten die samenleving te plaatsen.

Je afvragen hoe je de minste belasting kunt betalen, in plaats van je afvragen in welke landen je belasting zou moeten betalen.

Je niet afvragen of je topbeloningen kloppen ten opzichte van de samenleving, maar zeggen dat ze kloppen ten opzichte van elkaar.

Kapitalen uitgeven aan het zaaien van twijfel over klimaatverandering in plaats van je afvragen hoe je de wereld overdraagt aan de volgende generatie.

Je hoeft als CEO niet op zoek naar een schouderklopje, je mag beginnen met een sorry. Sorry dat ons bedrijf geen volwaardig onderdeel is van de samenleving. Sorry dat we ons als hufters hebben gedragen. Sorry voor de schade die we daarmee hebben aangericht.

Daarna komt een belofte: “we gaan het vanaf nu echt anders doen”. Niet met gelikte filmpjes en reclamecampagnes, maar met doen. Dan vertel je je aandeelhouders: we gooien het roer om en gaan kijken naar financiële en maatschappelijke waarde, waarbij de eerste ten koste zal gaan van de tweede. Doe een DSM of ga nog een stap verder. Dan hoeft een overheid of een samenleving niet in te grijpen en verdien je vertrouwen. Zo verander je het systeem van financial value via shared value naar system value.

Maar waag het niet om te lopen klagen in de krant “omdat je het niet goed kunt doen”. Je hebt een enorme schuld in te lossen. Begin daar maar eens mee.

Meer verhalen lezen?

In de afgelopen jaren hebben we veel geschreven over ondernemen, zelfsturend werken, de handigste tools en nog veel meer. Dus leef je uit!

Van 19 februari 2024

Zo maak je van jouw organisatie de ultieme werkomgeving

Van 19 juli 2023

Groeien als ondernemer: 4 lees- en luistertips voor de zomervakantie