Het leven van een beeldend kunstenaar bij Voys

“Gast, voor een baas werken is saai!”

Volgens mij zat ik thuis achter mijn computer. Het werd een beetje licht in m’n hoofd en ik lachte wat dommig in mezelf, terwijl ik naar mijn beeldscherm staarde: daar stond de baan waar ik naar zocht. Een vacature voor beeldend kunstenaar/ allround creatieveling. Alles wat ik al deed en meer, maar dan niet meer voor mezelf, maar voor een baas.

Ik herinnerde me eveneens een tweet van een paar weken daarvoor. Toen een Groningse ondernemer iets tegen me zei in de trant van: “Gast, voor een baas werken is saai”. In 140 tekens legde ik vervolgens uit dat het me ergens anders om ging, namelijk om collega’s! Typisch hoe diezelfde man nu mijn collega en helemaal niet mijn baas is. Want een baas… die is er niet bij ons.

Minder saai

Met mijn eigen bedrijf maak ik al een aantal jaren films en animaties. Ook fotografie en illustratie zijn onderdeel van mijn palet. Het enige dat ik altijd jammer heb gevonden is dat je als zzp’er alléén werkt. Ik word blijer van samenwerken met collega’s: mijn werk wordt er mooier van en dat levert op zijn beurt weer blije collega’s op. En het is een stuk minder saai.

Eén plus één werd dus heel snel twee: heel hard mijn best doen voor m’n sollicitatie.

Rondsjouwen

Ik zit onderhand een paar maanden op kantoor met dit clubje belhamels en heb, van zowel collega’s als buitenstaanders, al een paar keer de vraag gehad wat ik nou precies de hele dag doe. Nou, ik sjouw eigenlijk de hele dag rond met mijn gloednieuwe Voys-camera en maak foto’s en video’s van alles dat ik tegenkom. Ik ben bij veel korte overlegjes aanwezig om wat creatieve input te leveren, mee te denken, of een leuke opdracht in ontvangst te nemen. Uiteraard breng ik ook nog een groot deel van mijn tijd door achter de computer, waar ik de foto’s selecteer en bewerk, de filmpjes monteer, animaties maak en uiteraard mijn to-do list update.

Meer

Regelmatig krijg ik de vraag of het aan mijn verwachting voldoet? Nee. Het is meer. Veel meer. Een van de mooiste dingen die ik heb ondervonden is dat de vragen voor creatieve input zo breed en verschillend van invalshoek zijn, dat het heel vaak buiten mijn eigen kader valt; een onderdeel van mijn werk dat ik niet helemaal had voorzien. Ik werd altijd gevraagd naar wat ik kon en minder vaak naar ‘een’ invalshoek’. Dit resulteert nog wel eens in iets dat ik helemaal niet kan, maar waarvoor ik zeker de ruimte heb om te leren. Dat leidt dan uiteindelijk weer tot een mooier resultaat. Die kennis zet ik dan weer in voor iets compleet anders. Het gevolg is wel dat ik vervolgens bekaf thuis kom, maar dat vind ik eigenlijk wel heel erg fijn. Ik heb mogen werken en leren.

Ondertussen lopen m’n werkzaamheden naast het maken van filmpjes, foto’s en animaties uit tot het bedenken van concepten voor nieuwe online marketing, tot het onderzoeken welke soorten Pantone kleuren er allemaal bestaan, zodat we ons logo kunnen drukken op stickers, Doppers en zonnebrillen. Dat is meer dan ik ooit had kunnen bedenken en allemaal dingen die me eindeloos blijven boeien. Het allermooiste vind ik dat elke collega steeds met andere vragen komt waarover ik na mag denken. Ze dagen me uit en motiveren me eindeloos.

Zo is elke dag een feestje en heb ik vandaag al zin in morgen.