Achter de horizon 3: Het leven van reizende filmmakers

Nog niet kennisgemaakt met digitale nomaden Steven en Diana? Lees dan het blog van Steven. In het blog van vandaag is filmmaker Marnix weer aan het woord. Hoe ziet het leven van reizende filmmakers eruit? Hoe zit het met veiligheid, internet en hoe groot is de rol van geld eigenlijk? Uitdagingen en inzichten genoeg voor Marnix en Martijn. Lees hun verhaal hieronder!

Gastblog geschreven door: Marnix Smalbil 

Een reflectie op twee maanden locatie onafhankelijk werken als filmmakers

Hoe ziet dat er uit, waar moeten we rekening mee houden en hoe zorgen we dat we ongestoord locatie onafhankelijk kunnen werken, zelfs voor langere tijd? In dit blog ga ik in op deze vragen en geef ik vooral een kijkje in onze keuken.

Inmiddels zijn we terug in Nederland na twee maanden door Midden-Amerika te hebben gescheurd met twee oude Volkswagenbusjes. Het reisgezelschap bestond naast mijzelf uit vriend en collega-filmmaker Martijn, Steven, Diana en hun dochter Isa.

De reis en daarbij het verhaal van onze documentaire begon eind november in het bergachtig gelegen Mexicaanse stadje San Cristobal de las Casas. We reisden vanaf daar richting Costa Rica om onderweg bijzondere verhalen te vangen van medereizigers, communities en de lokale bevolking.

Onze manier van werken zocht de grenzen op van wat er anno 2017 mogelijk was omtrent locatie onafhankelijk werken. Onze voornaamste werkzaamheden gedurende de trip waren het produceren en uploaden van een wekelijkse vlog en het maken van de documentaire zelf.

Marnix in het Volkswagenbusje

Overal internet

Goed internet regelen was onze eerste uitdaging. In tegenstelling tot een grafisch vormgever of webdeveloper werken we met grote bestandsformaten met als gevolg dat we in ieder geval eens per week in het bezit moesten zijn van een stabiele, snelle internetverbinding. ‘Best goed te doen toch?’ zou je denken. Nou, in de praktijk bleek dat een flinke uitdaging.

We reisden veel langs afgelegen plekken en omdat we in onze bussen konden overnachten, waren we vaak niet gebonden aan hotels en hostels. Hierdoor was er vaak geen of slecht internet in de omgeving. De oplossing was dan ook om op plekken zonder internet een lokale simkaart te kopen met databundel. Zelfs in Midden-Amerika bleek deze verbinding een stuk stabieler dan de meeste vaste verbindingen.

De wekelijkse video die we uploadden was al gauw 500 MB dus het opwaarderen van de simkaarten was een behoorlijke extra kostenpost waar we niet op hadden gerekend. Toch is dit een oplossing die een paar jaren geleden nog niet denkbaar was; toen konden we alleen vertrouwen op vaste verbindingen en was de uitdaging nog veel groter geweest. Ondanks dat het geen ideale situatie was, waren we allang blij dat er tegenwoordig de mogelijkheid is om mobiel internet te gebruiken.

Veiligheid

Onze tweede uitdaging was om alle apparatuur werkend en in ons bezit te houden. Aangezien de totale waarde van alle meegebrachte apparatuur de waarde van de hele bus ruimschoots oversteeg, was het van belang om een goede kluis te hebben en daarnaast incognito te werk te gaan. Dat betekende dat we op lang niet alle plekken konden werken met onze laptops. We keken van tevoren goed of de plek geschikt en veilig was. Ons favoriete speelgoed was uiteraard de camera-drone en ook hiervoor zochten we naar veilige plekken om deze op te laten stijgen.

Martijn bestuurt de drone

Data management

De derde uitdaging was data management. Twee maanden lang filmen zorgt voor een gigantische hoeveelheid beeldmateriaal. We filmden in de meest exotische bestandsformaten en dat zorgt voor een fantastisch eindproduct maar betekent ook dat we gigantisch veel opslagcapaciteit nodig hadden. De ideale situatie? Uploaden naar de cloud; zonder twijfel. Helaas moeten we nog een aantal jaren wachten voordat we hier wereldwijd genoeg bandbreedte voor beschikbaar hebben. Voor onze trip was het helaas nog geen overweging omdat de internetverbindingen te langzaam waren.

We moesten het dus nog doen met fysieke opslag. Elke week maakten we een back-up naar de reserveschijven die we mee hadden genomen en bewaarden deze in onze kluis. Een risico want als we zouden worden overvallen, waren we echt alles kwijt geweest. Gelukkig is dat scenario ons bespaard gebleven. De twaalf terabytes zijn weer veilig in Nederland terechtgekomen om te gebruiken voor de documentaire.

Een andere manier van onderhandelen

Naast al deze uitdagingen werden we ook blootgesteld aan het werkende leven van digitale nomaden. Ons budget was toereikend voor twee maanden reizen door Midden-Amerika maar we probeerden om alsnog creatief om te gaan met ons budget; hoe meer geld er voor de documentaire beschikbaar was, hoe beter. Dit resulteerde in een geheel andere kijk op onderhandelingen of prijsafspraken zoals we dit normaal gesproken gewend waren.

Zo keken we meteen hoe goed alles op orde was bij de plekken waar we kampeerden. Was de website volledig functioneel en was er ruimte voor verbetering? Was de fotografie goed en werd er gebruik gemaakt van online video? Een aantal vragen die we langs gingen om te kijken of we anderen van dienst konden zijn met onze skillset; we waren tenslotte onderweg met een crew van webdevelopers, filmmakers en een fotograaf. Dan kun je menig hotel en camping een flinke boost geven. Zo gebeurde het ook dat we ‘on the road’ heel wat deals sloten en we ons budget wat konden oprekken.

Bij ons eerste appartement in Mexico wilden we graag een extra week verblijven om de laatste zaken voor onze reis voor te bereiden. Financieel gezien zou het alleen een behoorlijke hap uit ons budget nemen om het appartement nog een extra week te huren. We gingen met de eigenaresse om tafel en hadden al snel een mooie deal gesloten; in ruil voor de optimalisatie van haar website en een kleine online video konden we kosteloos een extra week verblijven.

Deze manier van werken gaf ons een totaal nieuw inzicht! Geld wegnemen en elkaar letterlijk ‘een dienst bewijzen’; we merkten vanaf het begin dat dit een goed gevoel gaf. Doordat geld geen rol speelt in zo’n situatie, help je elkaar met je kennis en ervaring, Het ging er echt om dat je elkaar kunt en wilt helpen. De betekenis en de waarde van geld deed er niet meer toe, waardoor het leek alsof we elkaar veel meer gunden dan voorheen. Het ging niet meer om ‘winstgevend’ te zijn of ‘rendabel’ te werken. Het ging om elkaar helpen.

Een nieuwe wereld ging voor ons open en onze denkwijze veranderde mee. In plaats van ergens de volle mep te betalen, keken we steeds weer naar mogelijkheden om elkaar te helpen. In de twee maanden door Midden-Amerika zijn we meerdere malen tot mooie deals gekomen en konden we zonder iets te betalen op mooie plekken verblijven en eten.

Het heeft ons geleerd dat geld niet het enige middel is dat je kunt inzetten om te krijgen wat je wilt; of het nou een dienst of een product is. De manier waarop je naar dingen kijkt, verandert totaal doordat je in levenden lijve van dichtbij de alternatieven meemaakt. We gaan in de toekomst zeker proberen om meer op deze manier te werken. Het is veel leuker om elkaar te helpen dan elkaar geld te geven; dat laatste is namelijk best saai!

Wordt vervolgd

De documentaire is nog in de maak en wordt naar verwachting in augustus afgerond. Deze zal in het najaar online verschijnen en tegen een kleine betaling te zien zijn. Wil je dit graag volgen, houd dan onze Facebook pagina in de gaten. Over een paar weken lichten we alvast een tipje van de sluier op en zie je een korte video op de site van Voys.

Voor mij was dit het laatste blog van deze reeks. Volgende week vertelt Steven over het verlammende effect van geld en hoe hij en Diana hiermee omgaan.